mBoten Jawah...

Aku yen pas ngomyang sing ta omongke mesti pulo sing endah..edi...peni..
Aku seneng ndelengi banyu ngecembeng yen pas udan...
Lan klangenanku yo mung nyencem teh nggo jagongan wong loro...
Ngobrolke bab tjoro pikire dhewe-dhewe..
Ning bab sing ora kenthir-kenthiran wae...

Aku mung pengen ono wong sing gelem njagong ro aku..
Aku mesti ono yen kowe wungon...
Kowe ngerti tho yen aku ora pengen nangis dino iki...
Dadhi yo ojo lungo sek lan aku pengen iki lancar...

Lan aku ra mudeng knopo iso turu sedino muput...
Lan aku nggresulo ngopo kok dino iki ora udan...
Lan sing tak lakoni mung moco buku ben iso tetep melek..
Lan iso nyuwek uripku, nanging iku pelarian sing siip...

Pelarian....pelarian....pelarian...

Kabeh sing ta omongke ancene uripku iku koyo pulo sing endah..edi...peni..
Kowe ra seneng tjoro mikirku...
Thok kiro aku kenthir...
Iki ora kenthir...aku ora kenthir...